Perfect…
Ooit, lang geleden
was er een fluitspeler, die van markt tot markt trok, en de mensen blij maakte
met alle mooie muziek die hij maakte. Hij werd steeds beter in hetgeen hij
deed. Vaak zagen de mensen dat hij zijn ogen sloot, en dat zijn vingers automatisch
de gaten in de fluit vonden. Op dat moment schilderde hij met zijn muziek
landschappen, en klonk in alles wat hij floot de liefde voor het land waar hij
doortrok, en de liefde voor alle mensen die het land bevolkte. De mensen bleven
met open mond staan en luisterde naar de verhalen van de fluitspeler.
De fluitspeler
speelde verder, en kwam iedere keer verder bij de perfectie. Maar iedere keer
wanneer hij dacht dat hij de perfecte melodie bereikt had, viel de melodie als
een kaartenhuis in elkaar, en kon hij helemaal opnieuw beginnen. Maar in plaats
hiervan gefrustreerd te raken, kreeg hij er lol in. Want iedere keer kwam hij
tot de conclusie dat de perfectie bereiken niet mogelijk was. En dat wilde hij
ook niet. Want als hij de perfecte melodie bereikt had, had hij geen streven
meer, om steeds weer mooiere muziek te maken. En zo gaf hij zich blijmoedig
over aan het streven, steeds mooiere muziek te maken, die nooit perfect zal
worden…
En iedere keer bouw je weer een melodie op. Stelt je eisen
steeds hoger, en wil je steeds meer naar perfectie. Hiermee creëer je voor
jezelf een last die niet meer te dragen is. In plaats van de speler, die door
heeft dat de perfecte melodie een utopie is, raak je gefrustreerd met jezelf,
en draag je als Atlas de wereldbol van je eigen eisen op je nek. En wat dan?
Tja.. je bent geen Atlas.. dus op een gegeven moment houdt het op, en ga je
door de knieën, onder je eigen last.
Een voorproefje staat op youtube:
Wil je het gehele interview zien? Bekijk het volgende
interview maar eens:
Wordt het tijd om je eigen eisen eens bij te stellen? Dan nodig ik je uit voor een verhelderend gesprek, en gaan we aan de slag om de wereldbol van je nek te halen. Dit doe ik door verschillende therapeutische technieken, waardoor je weer lekker jezelf kan zijn…